Er sú umræða ekki úrelt, að stilla landsbyggð og höfuðborg upp sem andstæðum? Páll Björgvin Guðmundsson, bæjarstjóri, velti nýlega upp þessari og fleiri áhugaverðum spurningum um ofanflóðavarnir og verðmætasköpun á landinu.
Úrelt umræða um landsbyggðina
Bæjarstjóri kom inn á þessi mál í viðtali Heimis Karlssonar og Gunnlaugs Helgasonar Í bítinu á Bylgjunni, sem tekið var í kjölfarið á tístum Gísla Marteins Baldurssonar um Norðfirðinga, snjóflóðavarnir og peninga.
Páll Björgvin benti m.a. á að mörg af stærstu tækifærum til vaxtar í atvinnulífi landsmanna liggi í hinum dreifðu byggðum. Án þeirra samfélagslegu innviða sem dreifast um landsbyggðina gæti ferðaþjónusta sem dæmi átt erfitt uppdráttur. Einnig sé í þessu tilviki nærtækt að líta til sjávarútvegarins, þar sem ein stærsta fiskihöfn og fiskiðjuver landsins eru staðsett í Neskaupstað.
Einnig benti Páll Björgvin á að ofanflóðavarnir væru að langstærstum hluta kostaðar af brunatryggingagjaldi eða að 9/10 hluta og að 1/10 af viðkomandi sveitarfélagi. Það kæmi síðan í hlut stjórnvalda að ráðstafa þessu gjaldi hverju sinn.
Mikil umræða spannst um tístin hans Gísla Marteins í vikunni sem leið. Lýsti m.a. Jón Björn Hákonarson, forseti bæjarstjórnar Fjarðabyggðar, þessari umræðu sem þeirri dapurlegustu sem hann hafði lengi séð, í viðtali á eyjan.is.